Makalesinde yazar, sadece siyasi partiler üzerinden konuşmanın sorunu çözmediğini belirtiyor. Bağnazlaşmış ve algısal körlüğe düşmüş yandaş veya muhalif halk kitlelerinin sürekli istismar edildiğini ve sonuç olarak aynı noktaya varıldığını ifade ediyor.

Kerem İriç, seküler yobazların ülkedeki kutuplaşmaya en büyük desteği verdiğini ve birlikte çalışarak ümitsizlik vadisine dönüşmemize yol açtıklarını iddia ediyor. Dinci-dinsiz, inançlı-ateist, sağcı-solcu fark etmeksizin aşırıcı ve nefret dolu düşünceleri benimseyen kişilerin hepsini yobaz, bağnaz ve geri kafalı olarak niteliyor.

Yazar, nefretin temel motivasyon kaynağı olduğunu ve toplumu birleştirmeye çalışan makul yaklaşımların tercih edilmediğini ifade ediyor. En büyük tehlikenin nefret söylemi ve hakikat tekelciliği olduğunu vurguluyor. Asıl beka sorununun ise kendi dışındakileri reddeden, uzlaşıdan yoksun anlayışlar olduğunu belirtiyor.

Kerem İriç makalesini, "Her yanlışı düzeltemeyeceğimi öğrendim... Kötüleri düzeltmek için yaptığım ilkeli mücadelelerin kötüleri düzeltmeyeceğini ama bana kötülerden oluşan bir düşman kitlesi kazandıracağını da öğrendim... Dahası, kötülerin intikam tutkusunun hiç sönmeyen bir ateş olduğunu öğrendim..." sözleriyle sonlandırıyor.

Makalenin tamamına buradan ulaşabilirsiniz; https://www.gazetedegisim.com/yazar/kerem-iric/muhalif-kanadin-cehalet-ve-vandalligi-neyle-izah-edilebilir-781-kose-yazisi